Nem minden szülő találkozik szerencsére azzal, hogy gyermeke állandó has-, fejfájással ébred, netán az óvodából/iskolából azzal keresik fel a nevelők, hogy menjen gyermekéért, mert nincs jól.
Sokak problémája – azaz ki minek fogja fel –, hogy éjszakánként plusz egy, két, akár több fővel is bővülhet a hitvesi ágy. Mi a megoldás? Meddig jó ez így? Jó így?
Az iskolai dietetikus úgy látja, a gyerekek egyáltalán nincsenek tisztában az egészséges táplálkozás alapjaival.
A fejfájás nem csak a felnőtteket kínozza, hanem sajnos egyre több gyermek is visszatérő fejfájásról panaszkodik. Egy szülő sem szereti, ha szenved gyermeke, ezét gyorsan cselekszik.
Szülőként célunk, hogy gyermekeinket boldogságban, szeretetben tudjuk felnevelni. Lehetőségeink szerint szeretnénk mindent megadni azért, hogy egészséges felnőttet tudjunk majd útjára bocsátani.
A gyerekek nagy része szeret rajzolni, mások akár a játék helyett is papíron fejezik ki inkább magukat. Mi van azokkal a gyerekekkel, akik nem szeretnek rajzolni?
A kamaszkor nehéz mindenki számára. A fiataloknak meg kell küzdeniük saját démonaival, és még a külvilág is számos megpróbáltatást tartogat számukra. A szülőknek nem árt résen lenniük.
Az iskola előtt álló gyerekeken nagy a nyomás. Az óvoda utolsó éve már arról szól, hogy játékos keretek között, de az iskolára készítsék fel az óvópedagógusok a hamarosan iskolába kiröppenő gyermekeket.
Leendő anyukaként, még a meg sem született gyermek előtt azt fejtegetjük gondolatainkban, minden telhetőt megteszünk majd azért, hogy gyermekünk képességeit maximálisan a felszínre hozzuk.
Minden évben várják, és minden évben el is érkezik az a dátum, amely gyermekeink születésnapja. Olyan ünnepi esemény ez, amelyet nem hagyhatunk figyelmen kívül. Nincs mese, szülinapi bulit kell szervezni.
Elcsépelt közhely már, hogy világunk felgyorsult, de attól még így van. Ez magával vonzza azt is, hogy életmódunk is ehhez igazodott, amely okozhat fejtörést.
Nőként szinte biztosan kinyilatkoztatható az, hogy sosem mindennel vagyunk elégedetten testünkkel kapcsolatosan. Mindig van legalább egy részünk, amely túl ilyen, vagy túl olyan.